City Break #012 | The Mother City
μαύρη ήπειρος, ακρωτήρι
Όταν έγραφα την ταξιδιωτική ανασκόπηση του 2023, στο τέλος της οποίας ανέφερα τα πλάνα για το 2024, πρόσθεσα μερικούς πιθανούς προορισμούς, χωρίς να φανταστώ ότι τους δύο εξ αυτών θα τους επισκεπτόμουν πριν τελειώσει ο Φεβρουάριος. Ο ένας προορισμός ήταν η Πράγα, την οποία χάρηκα για ένα 24ωρο περίπου και θα σας την γνωρίσω σε μελλοντικό γράμμα, και ο άλλος το Cape Town. Προς το παρόν, επιτρέψτε μου να σας συστήσω με την “Μητέρα Πόλη” της μαύρης ηπείρου.
Αυτό το γράμμα γράφτηκε “ζωντανά” όσο βρισκόμουν στο Cape Town και όταν στάλθηκε σε εσάς ήμουν ήδη στο αεροπλάνο της επιστροφής.
Η Πόλη στο Ακρωτήρι
Ήταν το 1488 όταν ο Πορτογάλος εξερευνητής Βαρθολομαίος Ντίαζ έφτασε σε αυτό το σημείο της νοτιοδυτικής Αφρικής, και λόγω του παλιόκαιρου που συνάντησε το ονόμασε “Cabo das Tormentas”, δηλαδή Ακρωτήρι των Καταιγίδων και έκανε μεταβολή μεταφέροντας το μήνυμα ότι “παιδιά, χάλια το μέρος, ξεχάστε το”. Μόλις 9 χρόνια αργότερα, ο συμπατριώτης του Βάσκο Ντα Γκάμα επανήλθε στο σημείο όπου βρήκε υπέροχο καιρό, και φυσικά προχώρησε πλέον προς ανατολάς για τις Ινδίες. Λόγω της ελπιδοφόρας αυτής προσπάθειας, το σημείο πήρε το γνώριμο πια όνομά του: Cape of Good Hope - Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας.
Λίγα χιλιόμετρα πιο βόρεια από το Ακρωτήρι υπάρχει ένας κολπίσκος με το όνομα Table Bay, ο οποίος κοιτάζει βόρεια και έχει πάρει το όνομά του από το πολύ χαρακτηριστικό και αρκετά παράξενο στην όψη Table Mountain, ένα βουνό που η κορυφή του είναι επίπεδη σαν τραπέζι. Στους πρόποδες αυτού του βουνού, δημιουργήθηκε το 1652 από τους Ολλανδούς ναυτικούς και εμπόρους ως σταθμός ανεφοδιασμού των πλοίων που συνέχιζαν για την ανατολική Αφρική, τις Ινδίες, και την Άπω Ανατολή, η σημερινή πόλη του Cape Town.
Η πρώτη ολλανδική περίοδος κράτησε μέχρι το 1795, όταν οι Βρετανοί κατέλαβαν το μέρος. Η πρώτη βρετανική περίοδος κράτησε μόλις 8 χρόνια, και το 1803 η περιοχή επιστράφηκε στους Ολλανδούς με ειρηνική συμφωνία. Όμως το 1806 οι Βρετανοί την κατέλαβαν ξανά, και τελικά πέρασε σε αυτούς με μία συμφωνία του 1814. Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα ο πυρετός του χρυσού αλλά και η ανακάλυψη αδαμαντωρυχίων τράβηξαν πολύ κόσμο στην ευρύτερη περιοχή.
Στα τέλη του 19ου αιώνα οι Βρετανοί νικητές του 2ου πολέμου των Μπόερς οδήγησαν στην ουσιαστική ενοποίηση των περιοχών σε αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως Νότια Αφρική. Από τις αρχές του 20ου αιώνα, το Cape Town παpέδωσε την πληθυσμιακή πρωτοκαθεδρία στο Γιοχάνεσμπουργκ και την Πραιτώρια.
Table Mountain & Lion’s Head
Αν κάτι χαρακτηρίζει απόλυτα την πόλη αυτή, είναι το Table Mountain το οποίο δεσπόζει επάνω της. Αυτό το χαρακτηριστικό σχήμα, σαν να πήρε κάποιος ένα μαχαίρι και να έκοψε οριζόντια -σχεδόν τέλεια- την κορυφή, είναι πραγματικά μοναδικό σαν θέαμα. Το ύψος του είναι 1086 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Υπάρχει ένα cable car με κάτι πολύ ωραία στρογγυλά βαγόνια που ενώ σε ανεβάζουν επάνω στην κορυφή περιστρέφονται κιόλας. Μπορεί βέβαια να ανέβει κανείς και με τα πόδια, παίρνει περίπου 3 ώρες, και είναι αυτό που λέμε “να μαζευτούμε και να πάτε”. Μια χαρά ήταν το τελεφερίκ, και η θέα από το πλατώ απλά μοναδική και μαγική. Θέλει βέβαια προσοχή, καλό ντύσιμο γιατί φυσάει και κάνει κρύο εκεί επάνω, ενώ μπορεί ξαφνικά λόγω αέρα ή χαμηλής θερμοκρασίας ή νεφώσεων (ή όλων μαζί) να σταματήσουν τα δρομολόγια.
Το Table Mountain αποτελεί την αρχή της οροσειράς η οποία καταλήγει στο Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Το δυτικό τμήμα της, από το Cape Town μέχρι τον κόλπο Hout Bay, ονομάζεται “Δώδεκα Απόστολοι”, παρ’όλο που δεν πρόκειται για 12 κορυφές ή κάτι τέτοιο.
Η “Λιονταροκεφαλή” στην βορειοδυτική πλευρά του Table Mountain είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστική, και εύκολα προσβάσιμη με τα πόδια. Απ’ότι μου είπαν, αποτελεί ένα είδος μετεωρολογικού εργαλείου: εάν υπάρχουν σύννεφα στην κορυφή της, τότε σχεδόν σίγουρα θα βρέξει στην πόλη. Υπάρχουν περιπτώσεις που η μετεωρολογική υπηρεσία αστοχεί στις προβλέψεις της, το Lion’s Head ποτέ.
Cape Tour
Δεν νοείται επίσκεψη στο Cape Town χωρίς να κάνει κάποιος ένα ημερήσιο tour σε όλο σχεδόν το Ακρωτήρι. Υπάρχει πληθώρα οργανωμένων εκδρομών που κάνουν όλη τη διαδρομή ξεκινώντας από τα δυτικά, στους πρόποδες των Δώδεκα Αποστόλων μέχρι τον κόλπο Hout Bay, και συνεχίζουν νότια μέχρι το Cape Point.
Τα tours επιστρέφουν συνήθως από την δυτική πλευρά, εσωτερικά του False Bay, περνώντας από την διάσημη παραλία Boulder’s Beach και την αποικία των αφρικανικών πιγκουίνων που βρίσκεται εκεί. Είναι το πιο μικρόσωμο είδος από όλα τα είδη πιγκουίνων.
Greenpoint, Sea Point, Clifton Bay
Στη δυτική πλευρά της πόλης, πίσω από το Lion’s Head, κοιτάζοντας τον Ατλαντικό Ωκεανό, υπάρχει μία πολύ όμορφη παραλιακή ζώνη η οποία μοιάζει τρομερά με το τμήμα από το Π.Φάληρο προς τη Γλυφάδα. Παραλίες, εσπλανάδες, καλά εστιατόρια και όμορφα σπίτια την χαρακτηρίζουν.
Victoria & Alfred Waterfront
Στα της πόλης τώρα, το σημείο που συγκντρώνει όλο τον “τζερτζελέ” είναι η προβλήτα που έχει ονομαστεί από την Βασίλισσα Βικτωρία και τον Πρίγκηπα Αλφρέδο (2ο γιό της και 4ο παιδί της). Ο Αλφρέδος ζήτησε να κατασκευαστεί το νέο αυτό λιμάνι όταν επισκέφτηκε την πόλη υπηρετώντας στο Βασιλικό Ναυτικό.
Στο “V&A” όπως το αποκαλούν εν συντομία θα βρει κανείς εμπορικά κέντρα, χώρους τέχνης, πάρα πολλά εστιατόρια, μαρίνες με σκάφη, και παντός είδους διασκέδαση. Κυριαρχούν συντριπτικά οι λευκοί, είτε ντόπιοι είτε δυτικοί τουρίστες, εμφανώς “ματσώ”, και οι έγχρωμοι είναι εργαζόμενοι στην εστίαση και άλλες υποστηρικτικές εργασίες. Το καταγράφω επειδή είναι πάρα πολύ έντονος αυτός ο διαχωρισμός.
City Center & Bo Kaap
Το κέντρο της πόλης είναι σχετικά μικρό, και έχει ένα πιο “τοπικό” χρώμα σε σχέση με το πολύ τουριστικό V&A και τα πολύ classy παραλιακά στα δυτικά. Δεν έχει κάτι το σπουδαίο βέβαια, θα βρει κανείς εταιρείες, καφέ, κινηματογράφους, εστιατόρια, και εμφανώς μεγαλύτερη αναλογία έγχρωμων προς λευκούς.
Η γειτονιά όμως που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και αξίζει 1-2 ώρες για βόλτα, είναι το πολύχρωμο Bo Kaap. Η συνοικία αυτή, στους πρόποδες του Signal Hill, παλαιότερα γνωστή ως Malay Quarter, διαθέτει χαρακτηριστικά πολύχρωμα σπίτια και λίγο πάνω από τους μισούς κατοίκους της είναι μουσουλμάνοι. Η γειτονιά πρωτοκατοικήθηκε από ασιάτες μουσουλμάνους σκλάβους τον 18ο αιώνα.
Οι μνήμες του Apartheid
Η σύγχρονη ιστορία της Νότιας Αφρικής είναι ιδιαίτερα σκοτεινή. Ποιός δεν θυμάται την περίοδο του απαίσιου Apartheid, τη επιβολής δηλαδή ακραίων ρατσιστικών πολιτικών από μία λευκή μειονότητα που εννοούσε να διαφεντεύει το μέρος με απόλυτη αποικιοκρατική λογική.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 το Apartheid έλαβε τέλος, με την εκλογή του πρώτου έγχρωμου Προέδρου από πλήρως ελεύθερες εκλογές, του πασίγνωστου Nelson Mandela., ο οποίος βρισκόταν στη φυλακή επί 27 ολόκληρα χρόνια.
Το νησί Robben Island λίγο έξω από την πόλη είναι ένα μεγάλο μουσείο αφιερωμένο στο θέμα αυτό, δυστυχώς όμως δεν μπόρεσα να βρω θέση για να το επισκεφτώ. Την επόμενη φορά.
Διάφορα χρηστικά
Το Cape Town είναι πολύ μακριά από την Ευρώπη. Από την Ελλάδα οι πτήσεις που εξυπηρετούν περισσότερο είναι μέσω Κωνσταντινούπολης, Ντουμπάϊ, Κατάρ, και Άντις Άμπαμπα (Αιθιοπία). Το κόστος του αεροπορικού εισιτηρίου σε high season (καλοκαίρι δικό τους, χειμώνα δικό μας) είναι στην περιοχή των 700-800€.
Γενικά το Cape Town δεν είναι τόσο ακριβό, λόγω του αδύναμου νομίσματος. Η διαμονή είναι σε λογικές τιμές, και στα εστιατόρια τρώει κανείς πολύ καλά με 20-25€ το άτομο με κρασί ή μπύρα μαζί. Τα κρασιά τους, το κρέας τους, και τα θαλασσινά τους, είναι υπέροχα.
Η μετακίνηση στην πόλη γίνεται με Uber που είναι πολύ φθηνό. Γενικά δεν συνίσταται η βόλτα μετά τη δύση του ηλίου σε μέρη εκτός του V&A, διότι το Cape Town έχει υψηλή εγκληματικότητα. Υπάρχουν όμως παντού, σχεδόν ανά 100 μέτρα, άνθρωποι που προσφέρουν υπηρεσίες ασφάλειας, συνδράμουν την αστυνομία, φορούν φωσφοριζέ γιλέκα και φέρουν κάμερα στο στήθος. Μπορεί κανείς να τους ζητήσει να τον συνοδέψουν κάπου, και τότε ο ένας παραδίδει στον επόμενο μέχρι ο επισκέπτης να φτάσει με ασφάλεια στον προορισμό του.
Η Νότια Αφρική είναι μία πολύ φτωχή χώρα, με 35% ανεργία, με βασικό μισθό της τάξης των 120€ το μήνα, και με μεγάλη συρροή μεταναστών χωρίς χαρτιά από γειτονικές χώρες σε αναζήτηση μεροκάματου. Οι λευκοί είναι πληθυσμιακή μειονότητα αλλά εξακολουθούν να κάνουν κουμάντο σε ότι αφορά το εισόδημα, τις καλές θέσεις εργασίας κλπ. Η αντίστιξη είναι τρομερά έντονη, οι έγχρωμοι είναι κυρίως υπηρέτες των λευκών, όλο αυτό είναι πολύ εμφανές και αφήνει αλγεινή εντύπωση.
Έμεινα κατενθουσιασμένος από το ταξίδι αυτό. Το μέρος είναι εκπληκτικά όμορφο, από την πόλη είναι λίγα τα βασικά που πρέπει κανείς να δει, και όλη η ομορφιά είναι πιο έξω. Εάν είχα περισσότερο χρόνο θα έκανα και άλλς εκδρομές.
Το συνιστώ με κλειστά μάτια!
Φίλε μου, θέλω να κάνω αυτό το ταξίδι, για έναν μόνο λόγο. Θέλω να κάνω εκεί καταδύσεις για να δω τα υπέροχα πλάσματα, τους μεγάλους λευκούς καρχαρίες, στο φυσικό τους περιβάλλον!!! Είχα κάνει και στην Χαβάη καταδύσεις, έχω λατρεία με τη θαλάσσια ζωή, παρότι αεροπόρος...