City Break #003 | Namaste
City Break #003 | Namaste
all times at once, την υγειά μας νά'χουμε, η βαλίτσα σου και που (δεν) θα πάει
Έχοντας μόλις επιστρέψει από το πρώτο μου ταξίδι στην Ινδία, θέλω να σας βάλω λίγο στο κλίμα αυτού του απίθανου, πέρα από κάθε φαντασία, μέρους του πλανήτη. Σε αυτό το γράμμα θα σας πάω μία σύντομη βόλτα στο Δελχί, και αφήνω την Agra και το Taj Mahal για άλλο γράμμα. Ευκαιρίας δοθείσης γράφω μερικά λόγια για αποφυγή υγειονομικών περιπετειών στα ταξίδια σας αλλά και για τη χρησιμότητα των ταξιδιωτικών ασφαλειών. Επίσης έχω να σας πω μερικά πράγματα για τις βαλίτσες που παραδίδετε στις πτήσεις σας.
Παρελθόν παρόν και μέλλον, ταυτόχρονα
Είχα διαβάσει, είχα ακούσει, μου είχαν πει, ότι στην Ινδία συναντάς όλες τις ιστορικές και πολιτισμικές περιόδους ταυτόχρονα. “All times at once, sir” μου επιβεβαίωσε κουνώντας το κεφάλι όπως μόνο οι Ινδοί το κουνάνε (see below) ο οδηγός που μου έκανε μία βασική ξενάγηση στο Δελχί. Εκείνη η πρώτη βόλτα στους δρόμους της πρωτεύουσας των 30 εκατομμυρίων με έχει ήδη σημαδέψει.
Ανέβηκα και σε ένα κιτρινοπράσινο tuk tuk σαν αυτό που βλέπετε πιο πάνω, και για πρώτη ίσως φορά στη ζωή μου προσευχήθηκα σε όποιον θεό μπορεί να με άκουγε εκείνη τη στιγμή, από τον συνονόματό μου τον Σωτήρα Ιησού μέχρι τους τοπικούς Βισνού, Γκανές, Σίβα κλπ. Τρόμαξα, δεν είναι καθόλου γραφικό ή διασκεδαστικό, είναι απλά πολύ επικίνδυνο. Αναφέρομαι στο κυκλοφοριακό της Ινδίας.
Όλες οι υπόλοιπες μετακινήσεις έγιναν με Uber, το οποίο είναι πάμφθηνο, άφθονο, και αρκετά πιο ασφαλές.
Το Δελχί είναι η ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή, η οποία περιλαμβάνει το Νέο Δελχί που είναι η πρωτεύουσα της Ινδίας από το 1911, οπότε και διαδέχθηκε την Καλκούτα, και το Παλιό Δελχί που ήταν η πρωτεύουσα του βασιλείου των Mughal, της τουρκο-μογγολικής φυλής που κάποτε ηγεμόνευε την περιοχή αυτή, μέχρι το 1857 οπότε οι Βρετανοί έβαλαν τέλος. Η India Gate βρίσκεται στη μία άκρη ενός μακρόστενου χώρου με πράσινο, στην άλλη άκρη του οποίου βρίσκεται το Rashtrapati Bhavan, η επίσημη προεδρική κατοικία.
Το Gurdwara Bangla Sahib είναι ένας χώρος λατρείας των Sikh αφιερωμένος στον όγδοο γκουρού των Sikh, τον Guru Har Krishan. Εδώ μέσα εθελοντές ετοιμάζουν γεύματα για όποιον το επιθυμεί. Η θρησκεία των Sikh είναι σχετικά νέα (15ος αιώνας) και η 5η μεγαλύτερη σε αριθμό πιστών στον κόσμο, προήλθε από τη σημερινή επαρχία Punjab της Ινδίας, και πρεσβεύει κατά βάση τον σεβασμό, την ισότητα και την αλληλοβοήθεια.
Ο τάφος του Humayun, του 2ου κατά σειρά εμφανίσεως αυτοκράτορα της δυναστείας των Mughal, αποτέλεσε την έμπνευση για το περίφημο Taj Mahal (για το οποίο θα σας γράψω σε μελλοντικό γράμμα).
Στο πάρκο Lodhi θα δει κανείς αυτά που άφησε στην περιοχή η δυναστεία των Lodhi, η οποία προηγήθηκε των Mughal και ηττήθηκε από αυτούς. Οι επιρροές των μνημείων είναι ξεκάθαρα Περσικές.
Το Agrasen Ki Baoli είναι ένα εκπληκτικό stepwell, δηλαδή πηγάδι με σκαλιά που φτάνουν έως τα κατώτερα σημεία του, ώστε να είναι εφικτή η συλλογή νερού το οποίο αποθηκευόταν εκεί από τις βροχές.
Ο Mohandas Karamchand Gandhi, ο Πατέρας του Έθνους των Ινδών, ο οποίος έμεινε στην ιστορία με το προσωνύμιο Mahātmā (“σεβάσμιος, μεγαλόψυχος” στα σανσκριτικά), δολοφονήθηκε το 1948 από έναν ινδουιστή εθνικιστή. Το σώμα του αποτεφρώθηκε σύμφωνα με τις ινδουιστικές παραδόσεις και στο σημείο της καύσης υπάρχει ένα πολύ όμορφο μνημείο.
Ο Mahatma Gandhi δεν έχει καμία σχέση με την μεταγενέστερη πρώτη (και μόνη έως σήμερα) γυναίκα Πρωθυπουργό της Ινδίας, Indira Gandhi, η οποία δολοφονήθηκε το 1984 από τους Sikh φρουρούς της. Ακόμη θυμάμαι στις ειδήσεις της τότε κρατικής τηλεόρασης να δείχνουν την καύση του σώματός της.
Το Κόκκινο Φρούριο (Red Fort) δεσπόζει στο Παλιό Δελχί με την χαρακτηριστική αρχιτεκτονική που συναντά κανείς και στην Agra. Παραγγέλθηκε από τον Mughal αυτοκράτορα Shah Jahan, τον ίδιο που παράγγειλε το Taj Mahal για την νεκρή γυναίκα του. Στο φρούριο αυτό ο πρώτος Πρωθυπουργός της Ινδίας Nehru ύψωσε την ινδική σημαία στις 15 Αυγούστου 1947, κηρύσσοντας την ανεξαρτησία από τη Βρετανική επικυριαρχία.
Η σύντομη βόλτα μας στο Δελχί κλείνει με τον Ναό του Λωτού (Lotus Temple) ο οποίος υποδέχεται όλους τους ανθρώπους κάθε θρησκείας (και μη). Το σχήμα θυμίζει λωτό, αποτελείται από 27 “πέταλα” τα οποία ομαδοποιούνται ανά 3 για να σχηματίσουν ένα 9πλευρο με 9 εισόδους. Χωράει 1300 άτομα.
Οι Ινδοί χρησιμοποιούν πολύ το κεφάλι τους για να συνεισφέρουν σε μία συζήτηση. Η κίνηση μπορεί να σημαίνει ναι, ίσως, εντάξει, ΟΚ, συμφωνώ, το κατάλαβα και εξαρτάται πάντα από την περίσταση. Παίρνει λίγο χρόνο αλλά το συνηθίζεις. Εγώ πλέον κουνάω το κεφάλι μου ακόμη και όταν μιλάω με Ινδούς συναδέλφους στο Teams, χωρίς εικόνα. Σίγουρα και αυτοί κάνουν το ίδιο.
Υγεία και ασφάλεια στο ταξίδι
Πίστεψέ με φίλε ταξιδιώτη, δεν θέλεις να αρρωστήσεις στο ταξίδι σου, είτε αυτό είναι σε δύσκολες χώρες όπως η Ινδία είτε ακόμη σε αναπτυγμένες. Κράτα λοιπόν και κυρίως εφάρμοσε τις παρακάτω συμβουλές.
Βασικό φαρμακείο
Έχε πάντοτε μαζί σου τα βασικά: παρακεταμόλη, ιμπουπροφένη, κάτι για τη διάρροια, κάτι για το στομάχι, κάτι για την καταρροή, και μερικά τσιρότα. Φυσικά και οποιοδήποτε άλλο φάρμακο παίρνεις.
Κοινή λογική και προσοχή
Σε χώρες του τρίτου κόσμου η δημόσια υγιεινή απέχει πολύ από τον δυτικό κόσμο, ενώ μπορεί ακόμη και να απειλήσει τη ζωή σου. Επομένως αποφεύγεις οτιδήποτε φαγώσιμο πωλείται στο δρόμο, όσο λαχταριστό και αν φαίνεται, πίνεις μόνο εμφιαλωμένο νερό, τρως μόνο μαγειρεμένα φαγητά, δεν αγγίζεις σαλάτες και φρούτα, και προσέχεις πάρα πολύ σε ποιά τουαλέτα θα κάνεις την ανάγκη σου.
Αλλά και στις αναπτυγμένες χώρες λίγη προσοχή πάντα βοηθάει, πχ εκείνο το hot dog που λιμπίστηκες στο food cart στη γωνία 29th & 6th Avenue στη βόλτα σου στη Νέα Υόρκη μπορεί να σε ξενυχτήσει αγκαλιά με τη λεκάνη, γι αυτό πρόσεχε…
Ασφαλίσου πριν ταξιδέψεις
Δώσε πολύ μεγάλη προσοχή σε αυτό: μην μπεις στο αεροπλάνο χωρίς να έχεις ταξιδιωτική ασφάλεια σε ισχύ. Ακόμη και εάν ταξιδεύεις σε χώρες της ΕΕ όπου η δημόσια ασφάλιση της Ελλάδας σε καλύπτει, καλό είναι να έχεις και μία συμπληρωματική ασφάλεια για κάθε ταξίδι σου.
Εάν ταξιδεύεις μια-δυο φορές το χρόνο, ασφαλίσου για κάθε ταξίδι χωριστά. Εάν ταξιδεύεις συχνότερα, μία ετήσια ταξιδιωτική ασφάλεια συμφέρει περισσότερο. Εάν έχεις στην κατοχή σου κάποια πιστωτική κάρτα, δες εάν προσφέρει κάποια αξιόλογη κάλυψη και υπό ποιές προϋποθέσεις.
Η ταξιδιωτική ασφάλιση είναι αυτό που οι περισσότεροι παραβλέπουν, και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου έχουν να αντιμετωπίσουν σοβαρά περιστατικά τα οποία μπορεί να έχουν πολύ μεγάλο κόστος, ειδικά στις ΗΠΑ.
Α, και φρόντισε να έχεις πάντα μαζί σου ένα χαρτί με τις βασικές πληροφορίες (ποιός είσαι, σε ποιό ξενοδοχείο μένεις, ένα τηλέφωνο επαφής ανάγκης, αν πάσχεις από κάτι ή έχεις μια αλλεργία) και δώσε ένα αντίγραφο σε όσους σε συνοδεύουν στο ταξίδι, εγώ πχ πάντα ετοιμάζω ένα τέτοιο για την κόρη μου, ώστε εάν πάθω κάτι (χτύπα ξύλο) να μπορεί να το δείξει σε κάποιον για να μας βοηθήσουν.
To check, or not to check (your luggage)
Είμαι από τους ταξιδιώτες που αρνούνται πεισματικά να παραδώσουν αποσκευή στο check in, εκτός εάν δεν γίνεται διαφορετικά. Δηλαδή για να τσεκάρω εγώ βαλίτσα πρέπει να μην έχω άλλη επιλογή, επειδή πχ θα κάτσω ένα μήνα εκεί που πάω. Δεν είναι κάποια προσωπική παραξενιά αυτό. Δηλαδή είναι και λίγο προσωπική παραξενιά, αλλά έχω ισχυρούς λόγους να το αποφεύγω.
Κατ’αρχήν, το να μην φτάσει πλέον μαζί σου η βαλίτσα που παρέδωσες είναι πλέον αρκετά πιθανό. Μετά την πανδημία, τόσο οι εταιρείες επίγειας εξυπηρέτησης όσο και οι αεροπορικές έχουν “χαλάσει” πάρα πολύ στον τομέα αυτό. Η έλλειψη του προσωπικού που έχασαν (=έδιωξαν) στην πανδημία, και η γενικότερη αδιαφορία που πλέον επιδεικνύουν σε ότι αφορά την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, έχουν οδηγήσει σε φαινόμενα όπως αυτό το αίσχος με πάνω από 30 χιλιάδες (!!!) βαλίτσες σωρευμένες στο αεροδρόμιο του Μονάχου με ευθύνη φυσικά της Lufthansa. Διαβάστε το για να καταλάβετε.
Έπειτα, είναι και η ευελιξία που σου προσφέρει μία μικρότερη αποσκευή για την καμπίνα του αεροπλάνου. Δεν χάνεις χρόνο να παραδώσεις και να παραλάβεις, και μετακινείσαι ευκολότερα στον προορισμό σου με τα τοπικά ΜΜΜ. Πιστέψτε με, μετά από 12+ χρόνια συνεχώς “στο δρόμο” έχω εκτιμήσει αφάνταστα αυτά τα πλεονεκτήματα.
Επίσης, με τα χρόνια έχω καταλήξει ότι κανείς δεν χρειάζεται τόσα πολλά ρούχα όσα νομίζει για ένα ταξίδι λίγων ημερών. Είναι βέβαια και ζήτημα προσωπικού γούστου, μπορεί κάποιος/α να θέλει είκοσι διαφορετικά σετ ρούχων και μαγιό και πέδιλα και παπούτσια για μία εβδομάδα διακοπών, εκεί που εγώ είμαι εντάξει με δύο σορτς και πέντε t-shirts. Καλό είναι όμως όταν κανείς θέλει να παραδώσει αποσκευή, να φροντίσει να έχει σε μία carry on ένα μικρό υποσύνολο για κάθε ενδεχόμενο.
Τον τελευταίο καιρό φροντίζω να ταξιδεύω όσο πιο minimal μου επιτρέπει η κάθε περίσταση. Αρκεί να πω ότι στο ταξίδι στην Ιαπωνία και το Χονγκ Κονγκ, διάρκειας 17 ημερών παρακαλώ, τόσο η κόρη μου όσο κι εγώ είχαμε μία αποσκευή καμπίνας ο καθένας, συν το προσωπικό μας backpack, και απλώς χρειάστηκε να δώσω δύο φορές για πλύσιμο κάποια εσώρουχα και μακό. Στο δε πρόσφατο ταξίδι μου στην Ινδία για μία εβδομάδα, κατάφερα να στριμώξω τα απαραίτητα σε ένα σακίδιο μικρότερου μεγέθους από αποσκευή καμπίνας, μαζί και ένα πιο καλό σετ για επαγγελματική συνάντηση, και στο τέλος διαπίστωσα ότι θα μπορούσα να έχω πάρει λιγότερα μαζί μου. Το βελτιώνω συνεχώς.
Φοβερή εμπειρία ζωής!!
Δεν θα το τολμούσα μάλλον….
Καλά ταξίδια !!