Σε ένα ταξίδι στην Ασία που σχεδιάστηκε “στο φτερό”, έψαχνα να βρω έναν προορισμό που δεν έχω επισκεφτεί ξανά ώστε να προσθέσω μία ακόμη ταξιδιωτική εμπειρία. Προτίμησα την πρωτεύουσα της Δημοκρατίας της Κορέας, αυτή που ξέρουμε ως Νότια Κορέα.
Πέρασα 4 ήρεμες αλλά γεμάτες ημέρες στη Seoul, η οποία έχει πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον, ειδικά εάν κανείς έχει ταξιδέψει και σε άλλες κοντινές χώρες και πόλεις.
Η πρωτεύουσα κυριολεκτικά κατ’όνομα
Κι όμως, η λέξη Seoul στα κορεάτικα σημαίνει κυριολεκτικά “πρωτεύουσα πόλη”. Όπως με πληροφορεί η Wikipedia, “the seoul of the Republic of Korea is Seoul”. Η ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή φιλοξενεί 26 εκατομμύρια κατοίκους, και η πόλη της Seoul χωρίς τα προάστια έχει 10 εκατομμύρια. Ο ποταμός Han την χωρίζει σε βόρειο και νότιο τμήμα, με τα περισσότερα ενδιαφέροντα σημεία να είναι στο βόρειο τμήμα.
Η Seoul έχει μακρά και ενδιαφέρουσα ιστορία, όπως και ολόκληρη η χερσόνησος της Κορέας. Πολλές βασιλικές και αυτοκρατορικές δυναστείες άκμασαν και παρήκμασαν στο σημείο αυτό, το οποίο μάλιστα φιλοξένησε έναν από τους πιο αιματηρούς πολέμους του 20ου αιώνα -χωρίς το γεγονός αυτό να έχει ακόμη λήξει.
Το φιλοδυτικό στοιχείο είναι έντονο, το οποίο είναι κατά βάση φιλοαμερικανικό, κάτι το αναμενόμενο εάν κανείς αναλογιστεί ότι η σημερινή Νότια Κορέα και η Seoul ειδικά οφείλουν κατ’αρχήν την ύπαρξή τους στις ΗΠΑ και τους συμμάχους που “έβαλαν πλάτη” τη δεκαετία του ‘50 και απέτρεψαν την κατάκτηση ολόκληρης της χερσονήσου από σοβιετικούς, κινέζους, και βορειοκορεάτες.
Η Seoul που βίωσα είναι μία εξαιρετικά εξελιγμένη πόλη, με όλα τα καλά και τα κακά μίας μεγαλούπολης. Οι άνθρωποι είναι ευγενέστατοι, καθαροί, ήσυχοι, το δίκτυο των ΜΜΜ εξαιρετικό, το internet παντού διαθέσιμο και γρήγορο, και οι επιλογές για φαγητό και διασκέδαση άφθονες. Εδώ ξεκίνησε η K-Pop, η οποία σαρώνει κυριολεκτικά στις εφηβικές ηλικίες, με τον τυπάκο που έκανε το Gangnam Style επιτυχία και μετά εξαφανίστηκε αλλά έστησε μία ολόκληρη κουλτούρα παγκόσμιας εμβέλειας.
Τα Παλάτια
Ανάμεσα στους ουρανοξύστες, τα ψηλά κτίρια κατοικιών και γραφείων, και τις πολυσύχναστες λεωφόρους, θα συναντήςει κανείς ορισμένα πολύ χαρακτηριστικά μνημεία της πρώιμης ιστορίας του τόπου. Είναι τα παλάτια των δυναστειών που πέρασαν ανά τους αιώνες από το σημείο αυτό.
Σας προειδοποιώ ότι τα ονόματα των παλατιών είναι δύσκολα.
Gyeongbokgung Palace
Χτισμένο στα τέλη του 14ου αιώνα, ήταν το κύριο βασιλικό παλάτι και το μεγαλύτερο από τα 5 της δυναστείας των Joseon. Καταστράφηκε την περίοδο του πολέμου με την Ιαπωνία στα τέλη του 16ου αιώνα, και παρέμεινε σε ερείπια για σχεδόν 3 αιώνες μέχρι που ανακατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. Υπέστη εκ νέου σοβαρές ζημιές κατά την επόμενη περίοδο ιαπωνικής κατοχής στις αρχές του 20ου αιώνα, και ήδη από το 1990 μέχρι και σήμερα ανακατασκευάζεται.
Changdeokgung Palace
Είναι γνωστό ως το Παλάτι της Ευημερούσας Αρετής, επίσης ως το Ανατολικό Παλάτι, μια και βρίσκεται ανατολικά του Gyeongbokgung. Χτισμένο και αυτό την ίδια περίοδο, υπέστη μεγάλες ζημιές από τους Ιάπωνες εισβολείς και κατακτητές τόσο τον 16 όσο και τον 20ο αιώνα. Σήμερα, μόλις το 30% των κτισμάτων του παραμένει.
Changgyeonggung Palace
Δίπλα σχεδόν στο Changdeokgung βρίσκεται το Changgyeonggung το οποίο χρονολογείται από τα μέσα του 15ου αιώνα. Και αυτό, όπως και τα άλλα, σχεδόν ισοπεδώθηκε από τους Ιάπωνες κατακτητές.
Deoksugung Palace
Ένα ακόμη παλάτι των μεγάλων δυναστειών, θεωρούμενο ως “συμπληρωματικό” του κύριου παλατιού αλλά με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Όσο το Gyeongbokgung ήταν σε ερείπια, το Deoksugung κράτησε τον ρόλο του κεντρικού παλατιού και προς τα τέλη του 19ου αιώνα προστέθηκαν κτίρια δυτικής αρχιτεκτονικής, σε μία προσπάθεια εκμοντερνισμού της χώρας.
Ο πεζόδρομος στο πλάι του παλατιού, δίπλα στα τείχη που περιβάλλουν τον χώρο, συντηρεί έναν σύγχρονο αστικό μύθο της πόλης. Λέγεται ότι, όλα τα ζευγάρια που θα περπατήσουν σε αυτό το μονοπάτι, είναι μοιραίο να χωρίσουν.
Η καθημερινή Seoul
Δεν την βρήκα τόσο πολύβουη και “γρήγορη” όσο το Τόκιο για παράδειγμα, μου άφησε την εντύπωση μίας πόλης που μπορεί και λειτουργεί σε πιο ήρεμους ρυθμούς. Την εικόνα αυτή την ενισχύει και το γεγονός ότι οι τουρίστες είναι πραγματικά πολύ λιγότεροι από άλλες μεγαλουπόλεις της Ασίας.
Δίπλα από το παλάτι Deoksugung ξεκινάει ένα πολύ όμορφο έργο, ένα υδάτινο κανάλι με μεγάλο χώρο για περπάτημα που ονομάζεται Cheonggyecheon. Σε άλλα σημεία θα συναντήσει κανείς ηλικιωμένους να παίζουν κάτι σαν το παιχνίδι “ντάμα”. Γενικά είναι αυτό που λέμε “laid-back”.
Προς τα ανατολικά του κέντρου υπάρχει το Dongdaemun Design Plaza, γνωστό ως DDP, ένα σημείο αστικού σχεδιασμού με την υπογραφή της διάσημης Zaha Hadid σε χαρακτηριστικό νεοφουτουριστικό στυλ.
War Times
Οι πόλεμοι έχουν αφήσει ανεξίτηλα σημάδια σε αυτή την περιοχή του πλανήτη. Πέρα από τις αλεπάλληλες εισβολές και κατακτήσεις της κορεατικής χερσονήσου από Μογγόλους, Κινέζους, και Ιάπωνες, αμέσως μετά την λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και την πολυπόθητη ανεξαρτησία από την Ιαπωνία το 1945, οι υπερδυνάμεις της εποχής -ΗΠΑ και Σοβιετική Ένωση- χώρισαν την χερσόνησο σε δύο μέρη επιρροής με τομή στον 38ο παράλληλο. Ενώ το αρχικό σχέδιο προέβλεπε μία ανεξάρτητη Κορέα, οι θεμελιώδεις διαφωνίες οδήγησαν σε de facto δημιουργία δύο χωριστών κυβερνήσεων οι οποίες διαγκωνίζονταν για την κυριαρχία σε ολόκληρη τη χερσόνησο.
Η εισβολή των βορειοκορεατών του Κιμ Ιλ Σουνγκ (παππού του σημερινού δικτάτορα της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν) νοτίως του 38ου παράλληλου τον Ιούνιο του 1950, με την υποστήριξη της Κίνας και της Σοβιετικής Ένωσης, οδήγησε σε έναν από τους πιο αιματηρούς εμφυλίους πολέμους του 20ου αιώνα. Οι νοτιοκορεάτες υποστηρίχθηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη με μπροστάρηδες τις ΗΠΑ, και πολλές χώρες-μέλη του ΟΗΕ απέστειλαν στρατευματα για να βοηθήσουν στον πόλεμο. Μεταξύ αυτών ήταν και η Ελλάδα, με 186 πεσόντες στο πεδίο της μάχης.
Το Πολεμικό Μουσείο της Seoul είναι εξαιρετικό από κάθε άποψη, και διηγείται όλη την ιστορία της χώρας από τις απαρχές των δυναστειών μέχρι και την ανακωχή του 1953. Διότι ο πόλεμος δεν έχει λήξει, οι δύο Κορέες βρίσκονται ακόμη σε εμπόλεμη κατάσταση.
Η Seoul είναι ένας ωραίος προορισμός που αξίζει λίγες ημέρες εάν κανείς βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή. Οι κάτοικοι είναι ιδιαίτερα φιλικοί, το φαγητό αρκετά καλό, οι τιμές γενικά προσιτές.
Την επόμενη φορά θα φροντίσω να επισκεφτώ την DMZ στα σύνορα με την Βόρεια Κορέα, αλλά και τον νότο της χώρας και ειδικά το Busan.